مرگ همیشه نشانه‌های خاص خودش را دارد. بزرگ و کوچک، پیر و جوان و فقیر و غنی نمی‌شناسد. گاه بیصدا و گاه پرهیاهو می‌آید و وقتی بیاید همه نگاه‌ها را متوجه خود می‌کند و پلی است که آدم را به بی‌نهایتی می‌برد.